Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Een vrouwe was den lieden schuldich, si roept Helizeum aen, dye selue helpt haer wonderlijck, Eender andere vrouwen die gheen kinderen en hadde, verwerft Helizeus een kint van God den HEERE, ende als die selue soon sterf, so maecte hi hem wederomme leuendich. | |
1Ga naar margenoot+† ENde een wijf onder den wijuen der kinderen der propheten riep tot Elisa ende sprac, V knecht mijnen man is ghestoruen, ende ghi weet dat hi v knecht den HERE vreesde, Nv coemt die scultheere, ende wilt mi bey mijn kinderen nemen, toe eygen knechten. | |
2Elisa sprac tot haer. Wat sal ic v doen Segt mi, wat hebdy in v huys? Si sprac. Dijn maette en heeft niet in huis dan een olicruycke. | |
3Hi sprac Gaet henen ende bidt daer buyten van allen uwen naebuerinnen ydele vaten, ende der seluer nyet weinich | |
4ende gaet in ende sluyt die dore achter toe met uwen sonen, ende giet in alle die vaten, Ende als ghijse gevult hebt, so sedtse wech. | |
5Si ginc henen ende sloot de dore achter haer toe met haren sonen, Ga naar margenoot+ die brachten haer die vaten toe, ende si goot in. | |
6Ende doen die vaten vol waren, so sprack si tot haren soon, Langt mi noch een vat herwaerts, Hy sprac tot haer, hier en is gheen vat meer, Doe stont die olye. | |
7Ende si ginc henen ende gaft den man Gods te kennen, Hi sprac, Gaet henen, vercoopt die olye, ende betaelt uwe scultheeren, Ghi ende v sonen gheneert v, ende leeft vanden ouerblijuende. * | |
8Ende het geuiel op die tijt, dat Elisa ghinc tot Sunem, aldaer was een rijc wijf, die hielt hem op, dat hy by haer adt, ende als hi nv dicwils daer door reysde ginc | |
[pagina *]
| |
hi tot haer in, ende adt bi haer. | |
9Ende si sprac tot haren man siet, ic mercke dat desen man Gods heylich is, die altoos hier door reyst, laet ons hem een clein barderen camerken maken, | |
10ende daer een bedde, tafel, stoel, ende candelaer inne setten, op dat, als hi tot ons coemt, daer logere | |
11Ende het geuiel ter seluer tijt, dat hi in quam, ende logerde in dat eetcamerken, ende sliep daer inne. | |
12Ende sprac tot sinen knape Gehasi, Roept die Sunamitinne ende doen hise riep, ginc si voor hem. | |
13Hi sprac tot hem Segget haer, siet, ghi hebt ons allen desen dienste gedaen wat sal ic v doen, hebt ghi eenige sake aenden coninc of aenden velthooftman? Si sprac, ic woone onder mijn volc. | |
14Hi sprac, wat is haer dan te doen, Gehasi seyde Och si en heeft geenen soon, ende haren man is oudt. | |
15Hi sprac Roeptse, ende doen hise riep, ginc si in die dore ende hi sprac tot haer. Tot deser tijt ist dat die vruchte geleuen can, suldi eenen soon omhelssen, si sprac. | |
16Ach niet mijn here, ghi man Gods, en liecht uwer maerten niet, | |
17ende dat wijf wert beurucht ende baerde eenen soon ter seluer tijt doen die vrucht geleuen conste, so haer Elisa gesproken hadde. | |
18Ga naar margenoot+Doen dat kint groot wert, gheuielt dat het wt tot sinen vader totten mayers ginc, | |
19ende sprac tot sinen vader. O mijn hooft mijn hooft, hi sprac tot sinen knapen Brengt hem tot sijn moeder, | |
20ende hi nam hem ende bracht hem tot sijnder moeder, ende si sette hem op haren schoot, tot smiddaechs toe, doen sterf hi, | |
21Ende si ginc op, ende leide hem op tbedde des mans Gods, si sloot toe ende ginc wt | |
22ende riep haren man ende sprac, seint mi der knapen een, ende een ezellinne, ende ic wil totten man Gods, ende wil weder comen. Hi sprac, Waerom wilt ghi tot hem, | |
23het en is noch heden niet nyeuwe maent noch Sabboth, | |
24si sprac, wel ende si sadelde die ezellinne ende sprac totten knape, drijft voort ende en versuymt mi niet metten riden, so ic v segghe. | |
25† Also reysde si henen, ende quam totten man Gods opten berch Carmel, Alse die man Gods tegen hem sach, so sprac hi tot sinen knape Gehasi, Siet dye Sunamitinne is daer, | |
26loopt haer te gemoete, ende vraecht haer, oft haer ende haren man ende soon wel gaet | |
27Hi sprac wel, doen si totten man Gods opten berch quam hielt si hem bi sinen voeten, Gehasi gincker toe dat hijse af soude stooten, mer die man Gods sprac, laetse, want haer siele is bedroeft, ende die HERE heuet mi verborgen ende niet vertoont | |
28Si sprac Wanneer heb ic eenen sone gebeden van mijnen Here, en seyde ict niet, dat ghi mi niet en sout bespotten | |
29Ga naar margenoot+Hi sprac tot Gehasi, Gordet uwe lendenen, ende neemt mijnen staf in v hant, ende gaet henen. Ist dat v yemant ontmoet, so en gruetet hem niet, ende gruet v yemant, so en danct hem niet, ende legt mijnen staf op des knechtkens aensicht, | |
30die moeder des knechtkens sprac So warachtelic als de HERE leeft, ende v siele, ic en verlate v niet. | |
31Doen stont hi op, ende ghinc haer nae Gehasi ginc voor hen henen, ende leyde den knechtken den staf opt aensicht, mer daer en was geen stemme noch geuoelen, Ga naar margenoot+ ende hi ginc wederomme hem te gemoete, ende gaft hem te kennen ende sprac, dat knechtken en is niet verwect. | |
32Ende doen Elisa int huys quam, siet, doe lach dat knechtken doot op sijn bedde, | |
33ende hi ginc in, ende sloot die dore achter hem toe, voor hen beiden, ende badt totten HERE, | |
34ende clam op, ende leide hem op dat kint, ende leyde sinen mont op des knechtkens mont, ende sine oogen op des kints oogen, ende sine handen op sine handen, ende stercte hem also ouer hem, dat des kints lichaem werm wert. | |
35Hi stont weder op, ende ghinc eens int huys herwaerts ende derwaerts, ende clam op, ende strecte hem ouer hem. Doe niesde dat knechtken seuenwerf, daer na dede dat knechtken sine oogen op. | |
36Ga naar margenoot+Ende hi riep Gehasi ende sprac, Roept die Sunamitinne, ende doen hijse riep, quam si tot hem in. Hi sprac. neemt wech uwen soon, | |
37Doe quam si ende viel tot sinen voeten, ende aenbeden ter aerden, ende nam haren soon ende ginc wt. * | |
38Doe Elisa weder tot Gilgal quam, wert dyerte inden lande, ende die kinderen der propheten woonden voor hem. Ende hi sprac tot sinen knape, set voort eenen groten pot, ende kooct moes voor die kinderen der propheten. | |
39Doe gincker een opt velt, dat hi cruit soude plucken, ende hi vant een wilde kouwoorde struycxken, ende hi las sijn cleet vol koloquinte oft wilde kowoorden Ende doe hi quam sneet hijt inden potte tot wermoes want si en kendens niet. | |
40Ende doe sijt oprechten voor die mannen om te etene, ende si vanden moes aten, riepen si ende seyden. O man Gods, den doot inden pot, want si en constens niet geten. | |
41Hi sprac. Brengt bloemen van meele, ende hi dedet inden pot ende sprac. Gietet den volc voor dat sijt eten, doen en wasser niet bitters inden pot | |
42Daer quam een man van Baal Salisa, ende bracht den man Gods eernstelijcken broot, te weten twintich gersten brooden, Ga naar margenoot+ ende nyeu graen in sijn cleet Hi sprac Geuet den volcke, dat si eten, Sijn dienaer sprac, | |
43wat sal ic hondert mannen van dyen geuen, Hy sprac Geeft den volc, dat si eten, want so seyt die HERE. Men sal eten, ende daer sal ouerbliuen, | |
44ende hi settet hen voor, dat si aten, ende daer bleef noch ouer na den woorde des HEREN |
|