Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermdHier beghint dat vierde boeck der Coninghen. | |
Van Ahasias regiment, ende Iorams sijns broeders. | |
1Ga naar margenoot+DIe soone Ahab ghenaemt Ahasia, wert coninc ouer Israhel te Samaria, inden seuenthiensten iare Iosaphat des Conincx Iuda, ende regneerde ouer Israhel twee iaer, | |
2Ende dede dat den HERE qualic beuiel, ende wandelde inden wege sijns vaders, ende sijnder moeder ende inden wege Ierobeam des soons Nebath, die Israel dede sondigen, | |
3Ende diende Baal, ende aenbadt hem, ende vertoornde den HERE den God Israhel, gelijc sijn vader dede, | |
4die Moabiten vielen ooc af van Israel doe Ahab doot was. | |
5Ga naar margenoot+Ende Ahasia viel door die tralien in sijn sale tot Samarien, ende wert cranc ende seynde boden ende sprack | |
[pagina *]
| |
tot hen. Gaet henen ende vraecht BaalSebub den God tot Ekron, oft ic van deser crancheyt genesen sal, | |
6mer die Engel des HEREN sprac met Elia den Tisbite, Op, ende gaet den boden des conincx van Samaria te gemoet, ende spreket tot hen. En isser dan gheen God in Israel, dat ghi gaet om te vragene den God tot Ekron. | |
7Ga naar margenoot+Daerom so spreect die HERE, Ghi en sult vanden bedde niet comen daer ghi op ligget, mer ghi sult den doot steruen. | |
8Ende Elia ginc wech. Ende doen die boden weder tot hem quamen, sprac hy tot hen. | |
9Waeromme coemt ghi weder, Si spraken tot hem, Ons quam een man opwaerts te ghemoete ende sprac tot ons, gaet wederomme totten coninc die v gesonden heeft, ende segt tot hem, Dus spreect dye HERE, en isser nv gheen God in Israhel, dat ghy wech seyndet om te vragen BaalSebub den God, tot Ekron, Daerom en sult ghi vanden bedde niet comen daer ghi op ligt, maer ghi sult den doot steruen, | |
10Hi seide tot hen, hoe was die man gestelt die v ghemoete, ende dat tot v seyde? | |
11Si seyden tot hem, Hi had een rouwe huyt aen, ende een leyren gordel om sijn lendenen, Hi sprac. | |
12Het is Elia die Tisbite. Ende hi seynde henen tot hem eenen hooftman ouer vijftich, metten seluen vijftigen, Ga naar margenoot+ Ende doen die tot hem op quam, siet, doe sadt hi bouen opten berch. Mer hi sprac tot hem. Ghi man Gods, die coninck seyt, ghi sout af comen. | |
13Elia andtwoorde den hooftman ouer vijftigen, ende sprac tot hem. Ben ic een man Gods so valle vier vanden hemele, ende verslinde v ende uwe vijftige. | |
14Doe viel vier vanden hemele, ende verslinde hem ende sine vijftige, Ende hi seynde wederomme eenen anderen hooftman ouer vijftich tot hem met sinen vijftigen, die antwoorde ende sprac tot hem, Ghi man Godts So seyt die coninc. Coemt haestelic daer af. | |
15Elia antwoorde ende sprac. Ben ic een man Gods, so valle vier vanden hemel ende verslinde v, ende uwe vijftige. Doen viel dat vier Gods vanden hemel, ende verslinde hem ende sine vijftige. | |
16Doen seynde hi weder den derden hooftman ouer vijftighe met sinen vijftigen. Doen dye tot hem bouen quam, buychde hi sine knyen tegen Elia, ende smeecte hem, ende sprac tot hem. Ghi man Gods, laet mijne siele, ende die sielen uwer knechten deser vijftigen voor v van eeniger weerden sijn, | |
17siet, dat vier is vanden hemel gheuallen, ende heeft die eerste twee hooftmannen ouer vijftigen met haren vijftigen verslint, mer nv laet mijn siele yet voor v van weerden sijn. | |
18Doen sprac die Engel des HEREN tot Elia. Gaet met hem af, ende en vreest hem niet. Ende hi stont op, ende ginc met hem af totten coninck. | |
19Ende hi sprac tot hem. Dus seyt v die HERE, dat ghi boden hebt ghesonden, ende laten vraghen BaalSebub den God tot Ekron, als offer geen God in Israel en waer, welcx woort men mocht vragen, so en suldy vanden bedde niet comen daer ghi op gheleghen sijt, mer ghi sult den doot steruen, | |
20Also sterf hi na den woorde des HEREN, dat Elia gesproken had. Ende Ioram wert coninc in sijn plaetse, inden anderen iaer Ioram des soons Iosaphat des conincx Iuda, want hi en hadde geenen soon. | |
21Wat meer van Ahasia te seggen is, ende al wat hi ghedaen heeft, siet, dat is gescreuen in die Cronike der Coningen Israels. |