Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Iacob seynt boden ende ghescencken voor tot Esau, dye trect hem teghen, Iacob deelt sijn volck ende beesten wt vreese in twee hoopen, hi vermaent God van sijnder beloofte, hy campt met eenen Enghel, die verleemt hem een dgye, ende verandert hem den name, ende gebenedijt hem.

Dat .xxxij. Capittel.

1

⁺IAcob sandt boden voor hem wech tot sinen broeder Esau, int lant Seyr, des velts Edom,

+ A vers 1

2

ende beual haer lieden seggende, Also segt mijnen Here Esau, v knecht Iacob laet v seggen,

3

Ic heb bi Laban wt geweest ende heb tot noch toe byden vreemden geweest, ende hebbe runderen, ende ezelen, scapen, ende knechten ende maerten, ende hebbe wtghesonden, om v mijnen heere te bootscappen, op dat ic ghenade voor uwen oogen vinde.

4

⁺Die boden quamen weder tot Iacob, ende spraken, wi quamen tot uwen broeder Esau, ende hi coemt v te gemoet met vierhondert mannen

+ B vers 4

5

Doen vreesde Iacob zeer, ende hem wert bange, ende deylde dat volc dat bi hem was ende die schapen, runderen, kemels in twee heyren, ende seyde,

6

Als Esau comt op een heyr, ende verslaet dat, so sal dat ander ontloopen.

7

⁺Ende noch sprac Iacob, God mijns vaders Abraham, God mijns vaders Isaac, HERE ghi die tot my gheseyt hebt, trect weder in v lant, ende tot uwen maesschappe, ic sal v weldoen,

+ C vers 7

8

Ic ben onweerdich alder bermherticheyt, ende alder trouwe, die ghi aen uwen knecht gedaen hebt (want ic en hadde niet meer dan desen staf doen ic ouer dese iordane ginc ende nv come ic met twee heyren)

9

Verlost my doch vander hant mijns broeders vander hant Esau, want ic vreese hem, dat hi niet en come ende verslae my, ⁺ die moederen metten kinderen

+ D vers 9

10

Ghi hebt geseyt, ic sal v weldoen, ende uwe zaet maken, als dat zant des zees, datmen niet ghetellen en can, ouermits der menichten.

11

Ende hi bleef dien nacht daer, ende nam van dyen dat hi voorhanden hadde, ende begifte sinen broeder Esau,

12

twee hondert geyten, twintich bocken, twee hondert schapen twintich rammen,

13

ende dertich suygende kemelen, met haren vuelenen, veertich coeyen ende thien varren, twintich ezelinnen, met thien vuelenen, ende santse met sinen knechtten, ende cudden tsamen,

14

ende sprac tot henlieden, gaet voor my henen, ⁺ ende laet ruymte tusschen die een cudde na den anderen, ende geboot den eersten ende sprack.

+ E vers 14

15

Wanneer mijn broeder Esau teghen v coemt ende vraget, wien gadi aen? ende waer wildi henen, ende wiens ist dat ghi voor v drijft? suldy seggen,

16

Het hoort uwen knecht Iacob toe, die seynt giften sinen Here Esau ende hi coemt hier achter na,

17

Also geboot hi ooc den anderen, ende den derden, ende allen die den cudden nae gingen ende sprac, so ic v geseyt hebbe, so segt tot Esau, wanneer dat ghi bi hem coemt,

18

ende segt oock, siet uwe knecht Iacob is achter ons, wandt hi dachte, ic wil hem versoenen met dese giften, die voor mi henen gaen

[p. *]

daer na sal ic hem sien, misschien hi sal mi ontfanghen.

19

Also gingen die ghiften voor hem, maer hi bleef den seluen nacht inden leghere,

20

ende stondt op inder nacht, ende nam sijn twee wijuen, ende die twee ioncwijfs, ende sijn elf sonen, ende reysde aen dat veyr Iaboc,

21

ende namse ende voerdese ouer dat water met alle dat hi hadde, ende bleef op dese side alleen.

22

⁺Ende daer worstelde een man met hem, tot dat die dageraet aen quam,

+ F vers 22

23

ende als die man sach, dat hi Iacob niet verwinnen en mochte, raecte hi die zenuwe sijnder dgyen, ende die verdorde in dien worstelen met hem, ende hi seyde,

24

laet my gaen, wandt dye dagheraert coemt aen.

25

Mer Iacob antwoorde, ick en late v niet ghi en gebenedidet mi. Hi sprac, hoe heet ghi? Hi antwoorde Iacob.

26

Hi sprack, Ghi en sult niet meer Iacob heeten, mer IsraEl, want ghi hebt met Gode ende menschen ghestreden, ende douerhant ghehouden.

27

Ende Iacob vraechde hem, ende seyde, segt my hoe heety? Hi sprack waeromme vraechdy hoe ic heete, ende hi gebenedide hem aldaer.

28

Ende Iacob hiet dye stede Pnuel, want ick hebbe God van aensicht tot aensichte ghesien, ende mijn siele is genesen.

29

Ende als hy Pnuel ouer quam, ginc hem die sonne op, ende hincte aen sijn dgye,

30

Daerom en eten die kinderen van Israel geen hespen oft dgyen, tot op den dach van heden, om dat aen die hespe oft dgie Iacob gheraect wort.