Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)
(2010)–Anoniem Liesveltbijbel– Auteursrechtelijk beschermd¶ Iacob wert misgonst sijns gheluckx, hem wort beuolen weder thuys te keeren. Rachel steelt haers vaders beelden Laban loopt hem na, ende verwijt hem dye vlucht, hi soect sijn beelden achter hem, nyedt vindende maeckt hy een verbondt met hem int scheyden. Ende si trecken beyde haers weechs, Die Enghel ontmoetede Iacob. | |
1Ga naar margenoot+NAe dat Iacob hoorde Labans soonen woorden, dye seyden. Iacob heeft ons vaders goet ghenomen, ende van ons vaders goet heeft hy alsulcken rijcdom gegrepen, | |
2Ende Iacob aensach Labans aensicht, ende siet, ten was nyet teghen hem, ghelijckt ghisteren ende eerghisteren was. | |
3Ende die HERE sprac tot Iacob, trect weder in ws vaders lant, ende tot uwen maechschap, ic sal met v sijn, | |
4Ende Iacob sant, ende liet roepen Rachel, ende Lea opt velt bi sijn herderen, ende sprac tot hen, | |
5Ick sie dat ws vaders aensicht niet en is tegen mi, gelijct ghisteren ende eergisteren was. Mer dye God mijns vaders is met my geweest, | |
6Ende ghi lieden weet, dat ick nae al mijnder machte uwen vader gedient hebbe. | |
7Ende hi heeft mi bedroghen, ende nv tienmael mijn loon verandert, mer God en heeft hem niet toeghelaten dat hi mi scade dede, | |
8Ga naar margenoot+Wanneer hi sprac, Die bonte sullen uwen loon sijn, soo droech alle die gansche cudde bonte. Mer wanneer hi sprac, Die gesprenckelde sullen v loon sijn, so droech die geheele cudde gesprenckelde | |
9Also heeft God dye goeden ws vaders hem ontkeert, ende my gegeuen, | |
10Want als die tijt des loops quam, hief ick mijn oogen op, ende sach inden droom, ende siet, die bocken sprongen op die besprinkelde, beplacte, ende bonte cudde. | |
11Ende die Engele Gods sprac tot mi inden droom, Iacob? Ende ic antwoorde, hier ben ic, | |
12Hi sprack. Heft op v oogen, ende siet die bocken springhen op die besprinckelde die beplacte, ende bonte cudden, want ic heb al gesien, wat v Laban doet, | |
13Ic ben die God te BethEl, daer ghy den steen gesalft hebt, ende my aldaer een ghelofte gedaen hebt. Nv reyst, ende trect wt desen lande, ende trect weder in ws maechschappen lant. | |
14Doen antwoordende Rahel ende Lea, spraken tot hem Wy en hebben doch geen deel noch erue meer in ons vaders huis, | |
15ende heeft ons doch gehouden als die vreemde, want hi heeft ons vercocht, ende onsen loon verteert | |
16Daerom heeft God onsen vader sinen rijcdom af gewendet tot ons, ende tot onsen kinderen, al wat God v geseyt heeft, dat doet. | |
17Ende aldus stont Iacob op ende sette sine kinderen ende wiuen op kemels, | |
18ende vuerde wech alle sijn vee, ende alle sijn haue die hi te Mesopotanien vercregen had, op dat hi quame bi Isaac sinen vader, int lant Canaan. | |
19Ga naar margenoot+Laban was ghegaen om sijn cudde te sceren, Ende Rahel stal haers vaders beelden, | |
20Aldus stal Iacob Laban te Syrien therte, daer mede dat hi hem nyedt en seyde, dat hi vloot, | |
21hi ende alle dat sine was, reysde ende voer ouer dwater, ende troc recht na den berghe in Gilead. | |
22Ten derden dage wert Laban gebootscapt dat Iacob vloot, | |
23ende hi nam sinen broeder tot hem, ende iaechde hem na, seuen dachreisen, ende hi achterhaelde hem opten berch Gilead, | |
24Mer God quam tot Laban, die van Sirien was, inden droom des nachts, ende sprac tot hem. Wacht v dat ghi met Iacob nyet anders en spreect dan goet, | |
25Ende Laban naecte tot Iacob, Iacob hadde sijn tenten opten berge geslagen, Ende Laban met sine broederen sloech sijn tenten op den berch Giliad. | |
26Ga naar margenoot+Ende hi seyde tot Iacob, wat hebdy gedaen dat ghi mijne herte gestolen hebt, ende hebt my mine dochteren ontuoert, als die, die doort sweert gheuangen waren | |
[pagina *]
| |
27Waerom hebdi dat verborgen, dat ghi vlien wout, ende hebt v mi ontstolen, ende en hebbet my nyet geseyt, dat ic v met bliscappen geleyt hadde, met sange, met luten, ende met harpen? Ende en hebt mi mine kinderen nyet laten cussen, | |
28ghy hebt sottelijc ghedaen, | |
29ende ick hadde Gode si lof, wel so veel machts, dat ic v quaet hadde moghen doen, mer ws vaders God heeft ghisteren tot mi gheseyt wacht v, Ga naar margenoot+ dat ghi met Iacob niedt anders dan goet en spreect, | |
30ende want ghi dan trecken wout ende begeerde so zeer ws vaders huys, waerom hebdi my mijne goden gestolen? | |
31Iacob antwoorde, ende sprac tot Laban, Ic vreesde dat ghi uwe dochteren van mi trecken sout, | |
32mer biden welcken ghi v goden sult vinden, die sterue hier voor onsen broederen. Suect dat v is, bi mi, ende nemet wech, Mer hi en wiste nyet datse Rahel gestolen hadde. | |
33Doen ginc Laban in Iacobs tenten, ende Lea ende beyder ioncwiuen ende hy en vant daer niet, ende ginc wt Leas tenten, in Rahels tenten. | |
34Doen nam Rahel die beelden, ende leidese onder der kemelen stroo, ende ginc daer op sitten. Laban dye ondersocht alle die tenten ende en vant niet | |
35Doen spracse tot haren vadere, Mijn Heere, en weest niedt toornich, want ic en can voor v niet opgestaen, want mi is nv geschiet na die ghewoonte vanden vrouwen. Aldus socht hi, ende en vant die beelden niet. | |
36Ende Iacob wert toornich, ende hadde twist met Laban ende antwoordende sprac hi tot hem. Wat heb ic mishandelt oft gesondicht, dat ghi op my soo verhit sijt, | |
37ghi hebt alle mijnen huysraet ondersocht, wat hebdi van uwen huysrade geuonden legt dat voor uwen ende minen broederen, op dat si tusschen v ende my rechten. | |
38Twintich iaer heb ic bi v geweest, v schapen ende geyten en hebben niet onuruchtbaer geweest, die rammen uwer cudden en heb ic niet gheten. So wat die dieren verschoorden, ende ic v nyet en brochte, so moest ic v betalen, | |
39ghy eyschet van mijnder hant al wast my ooc des daechs oft snachts gestolen. | |
40Des daech versmachte ic van hitten, ende des nachts veruroos ic, ende den slaep dye weec van mijnen ooghen. | |
41Ga naar margenoot+Alsoo hebbe ic twintich iaer in uwen huyse gedient veerthien om uwe dochteren, ende ses om v cudde, ende ghy hebt my thienmael mijnen loon verandert, | |
42ende en hadde die God mijns vaders, die God Abraham, ende die Ga naar margenoota vreese Isaac, op mijnder siden niet geweest, ghy hadt mi beroyt laten trecken, Mer God heeft mijn ellende ende iammer aengesien, ende heeft v ghisteren ghestraft. | |
43Laban antwoorde ende sprac, Die dochteren sijn mijn dochteren, ende die kinderen sijn mijn kinderen, ende die cudde is mijn cudde, ende al wat ghi siet, is mijn, | |
44wat can ic mijnen dochteren heden, oft haren kinderen gedoen die si gebaert hebben? Daerom coemt nv, ende laet ons een verbont maken, ic ende ghi, die een getugenisse si tusscen v ende my, | |
45Ende Iacob nam eenen steene, ende rechten ten eersten op, | |
46ende sprac tot sinen broederen, Legt steenen op, ende si namen die steenen ende maecten eenen hoop, ende si aten opten seluen hoop, | |
47Ende Laban hiet hem IegarSahaduta, mer Iacob hiet hem Gilead, | |
48Ende Laban sprack desen hoop si heden getuych tusschen my ende v, Ga naar margenoot+ daer af so heetmen hem Gilead, ende si een oorconde, | |
49want hi sprac, Die HERE moet aensien tusschen my ende v, wanneer wi van malcanderen gegaen sijn, | |
50Ist dat ghy mijnen dochteren lastich sijt, oft ander wiuen daer toe naemt. Het en is hier geen mensce met ons, maer siet, God is ons getuyge tusschen mi ende v. | |
51Ende Laban sprack voort tot Iacob, Siet, desen hoop | |
52ende dit mael, si ooc ghetuyge, waer ic ouer vare tot v, oft ghy hier ouer vaert tot my, bouen dit mael ende desen hoope, om scade te doen. | |
53Die God Abraham, ende die God Nahor, ende die God haerder vaderen, si een rechter tusschen ons. | |
54Ende Iacob swoer hem, by dye vreese sijns vaders Isaac, ende Iacob offerde een offer opten berghe ende noode sijn broederen om dat broot te eten, ende doen si gheten hadden, bleuen si opten berghe alle den nacht. | |
55Des morgens stont Laban vroech op, ende custe sijnder dochter soonen ende haer kinderen, ende hi gebenedijdese, ende tooch wech, ende hy quam weder in sijn stede, | |
56Mer Iacob trock sinen wech, ende die Engelen Gods gemoeten hem, | |
57Ende als hise sach, sprac hi. Het sijn Gods heyren, ende hi noemde die selue stede Manahaim dat heet heyrlegher. |
|