Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 123]

4

Als hij schrijft wat hij voelt raakt
hij aan de grenzen van zijn denken.
Want niemand die de onverwachte
randen en de rafels van het leven

kent bewandelt onbekende wegen
met een kalm hart. In kinderogen
heeft hij echter vaak de stille pijn
gezien en de chaos om het lijden,

dat door weerloosheid verzacht
hem diep ontroert. Dan ontwaakt
in hem de redder in de nood, even
wordt hij groot en is het wenken

van de dood maar simpele schijn.
Ach kon hij maar zichzelf bewegen
tot verzet en uiteindelijk strijden
om gerechtigheid en mededogen.