Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 124]

5

Hij kijkt haar na met zijn bebrilde
ogen en peilt haar stemming zoals
de visserman de diepgang van de
oceaan. Zij stoft het voorvaderlijk

dressoir af met een doek, wanneer
ze omziet veinst hij te lezen in een
boek. Haar geweldig en gedrongen
lijf verplaatst zich naar de keuken,

waar ze water opzet in een ketel.
Hij hoort hoe ze kopjes omspoelt
en een lade opent en hoe, nadat
ze het gas heeft dichtgedraaid,

de theepot wordt gevuld. Samen
met de flikjes en de kattentongen
brengt ze alles binnen op een blad.
En hij drinkt in machteloos verzet.