Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 122]

3

Maand begint weekmakend zacht
aan de dagen. Er dwarrelt wat stof
door de straten, een voorbijganger
heeft het niet eens in de gaten, net

een slaapwandelaar die door eigen
dromen loopt. Een hond schooit
bij een bakkerskar, maar hij wordt
weggejaagd. Dit alles roept vragen

op: welk verband bestaat er tussen
de dingen en hoe onheilszwanger
kan dit zijn? Wat als er na de nacht
geen dag ontwaakt en de tijd blijkt

stil te staan? Dit eeuwig onbehagen
kleeft ons aan en meestal zwijgen
we bedremmeld en teleurgesteld
omdat de strijd nooit is voltooid.