Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 71]

Imker

In de schemer tast het naar beeld en gelijkenis.
Klanken stoot het; rauw raspt een tong
en smaakt de smaad. De dag driegt
zijn draad boven de lakens. Tegenbeelden

worden in stelling gebracht. Ze zoemen
rond de tafel, worden dan gewraakt als kruimels
en de kat. Het verkent hier kieren en gaten,
steekt met zijn nagels je been. Zijn keel

een gapende holte. Weerstand zwengel je
met je hand. Tussen de bomen vindt het
vruchten, pitten die het slikt. Kraakbeen
tussen zijn botten. Om zijn vorm gonst het,

het eerste woord nabij, als rond het fruit de motten.