Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 38]

Entropie

Er is geen taal meer van je te maken.
geen woord meer uit je te krijgen.
hoe ik ook draai of keer, geen uiteinde
en geen begin meer. hangen we samen

of gaan we verloren, in die steeds maar
uitdijende metafoor: je stoffelijke resten
vallend als een sterrennacht door mij heen.
toch moet ik zien dit beeld te doorbreken,

om weer bij je te zijn. misschien sta je daar
als een onvoorziene dood in mij. of kom ik
niet meer uit in jou. lichaam in een lichaam
in dat lichaam van jou. misschien is er daar

een taal die ons samenhoudt. zoals de stilte
hier bestaat, zonder dat er iemand zwijgt.
zonder dat er iemand bestaat. de mogelijkheid
moet groter zijn dan de zekerheid.

je had maar niet dat eerste woord moeten schrijven;
die dode taal zich laten uitzaaien over mij.