Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 235]

Naar het vaderland
Reinout Verbeke

^o Roeselare, 1981

Recentste bundel: De achterkant van flatgebouwen (2011)

[p. 236]

I. Vader in vader

De bloedappelsienen die je me gaf
ik at ze tot mijn mond ervan scheurde
Met elke nieuwe appelsien barst je verder
uit me tevoorschijn

Je hebt mijn cellen doorboord
met het startschot vader, het regenjack
dat ik afdraag, de sterfelijkheid die ik doorgeef

In de pas van de kompasnaald vader
stappen we het te smalle
landschap
af

Zo gaat het goed zo gaat het beter
zing ik met de tanden steeds strakker
opeen

Uit een achtste appelsien,
afgevreten tot het wit, sneed ik
een lach. Ik hou hem al uren in