Het Liegend Konijn. Jaargang 10



[pagina 230]
Brieven aan mijn vader I bevrijdingsdag die dag zag ik in je ogen wat vrijheid was het was een woord van woede overmoedigen hadden het geroepen gekwetsten schoven het bitter terzijde vrijheid was een ander woord voor oorlog immers ik zag de bloedvlekken op de vlag vrijheid was wat jij verzweeg een verraderlijke stilte de vraag naar het kwaad zeg me wie zou er dankbaar zijn wanneer hij een geweerloop ten geschenke kreeg of de herinnering aan een brandend huis? die dag zat de vrijheid bij ons aan tafel en keek ons verloren aan jij was het: een gebroken verovering op de verpletterde onschuld de verminking van een mankende man
[pagina 231]
II vader, vreemde vader, vreemde jij die in je taal wilde wonen als een dol geworden dichter huis van wind en woorden woedend waren ze de jassen die je laag over laag aantrok tegen de harde winter en ik begin je te begrijpen het wordt nooit warm genoeg jij die me met razend hart liefhad jij vijand met je ijsblauwe ogen in het holst van de nacht kom ik je tegen ik vecht met je maar ik heb geen verweer