Het Liegend Konijn. Jaargang 10



[pagina 187]
Hanz Mirck ^o Zutphen, 1970 is ook prozaïst. Recentste bundel: Archiefvernietiging (2009)

[pagina 188]
De Ferraripen Van alle pennen die je hebt schrijft de goedkoopste het best maar je kocht voor elke gelegenheid toch andere Voor moeilijke boodschappen neem je de gemakkelijkste zoals een regeringsleider soepel vervoerd wordt naar een moeizaam gesprek, in een limo haast zwevend naar de moordaanslag Eén pen wil maar geen verbinding maken tussen vulling en punt maar juist deze pen neem je voor wat ernstig is je moet hard duwen om zere woorden in papier te krassen soms het woord twee keer, de lussen groot, de letters ontstaan stroef maar ze ogen vloeiend, nooit schreef je beter leesbaar en nooit leek je handschrift meer op dat van je vader. Leefde hij zo verbeten? Soms zijn je krullen en lussen korter als de grip van de schacht wat lager ligt. Het is een vorm van contemplatie, vechten of vloeien, duwen of remmen Maar soms glimt je vader door de inkt tevoorschijn, als je zijn zowat ingedroogde vullingen gebruikt nooit een onvertogen woord, elke letter kent zijn plaats Deze pen bemoeilijkt het schrijven en daarom schrijf ik uiteindelijk zal hij buigen, de pen die mij dwingt, de pen met ventilatieroosters aan de schacht, met het logo van een snelheidsduivel, het brandmerk van prestige, die je zou moeten afremmen, temmen

Hanz Mirck