Het Liegend Konijn. Jaargang 10

[p. 149]

Tjitske Jansen

^o Barneveld, 1971

is ook toneelauteur.

Recentste bundel: Koerikoeloem (2007)

[p. 150]

Kalle met de haak

Kalle met de haak, zo word ik genoemd, maar dat is niet de naam
die ik bij mijn geboorte kreeg, het is niet de naam waarmee ik werd
geroepen als het eten klaar was of met Katjeduk. Ik heet Marie,

ik ben geboren aan de Ballingenweg, ik heb daar 16 jaar gewoond.
Zonder haak ben ik gewoon een oude vrouw die zich nogal lang
niet heeft gewassen. De eerste jaren dacht ik: het is een pauze.

Een pauze van mijn leven zoals mijn leven is bedoeld. Op een dag
zal ik weer schoon zijn, zuiver als het zaaischort van mijn vader, wit,
omdat dan het vlas later ook wit zou zijn.

Ik voel me als de stad waarin ik ben geboren. Ze is kern-vrij -
ze wordt doorkruist door een rivier, een grote weg, een spoorweg.
Je wacht tot ze begint, en dan is ze voorbij. De pijn die mij doorkruist

is groter dan mijn schaamte over dat ik nooit meer schoon zal zijn
al ging ik duizend keer in bad. Daarom heb ik die haak. Ik wil niet
dat je dichtbij komt. Ik heb liever dat je je Marie herinnert

en dat Kalle iemand anders is.