Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 185]

We zoeken niets

We zoeken niets, we willen iets kwijtspelen.
De hooligans die het lichaam van een vrijwilliger

in de voorste linie tot pulp slaan, al smeekt hij om genade.
Die andere zondagse samenscholing, de heilige mis,

waar de bezoekers zingen als uit één mond,
zich in deemoed op de knieën storten, volmaakt gelijktijdig,

een exercitie, het stof in het zonneschijnsel door het glas-in-lood,
het stof in het zonneschijnsel, de liturgie, de lethargie.

De rook en lichtshow van een rockconcert, het deinen
van de menigte, het dierlijke dringen tegen de hekken,

het schudden van de lijven, de honderden reikende
handen, alsof we iets hebben af te staan, aan te bieden.

We strekken onze armen in de hoop dat iemand weggraait
wat ons scheidt van de rest: onze eenmaligheid.