Het Liegend Konijn. Jaargang 9



[pagina 259]
6 dus haar schouder uitgelicht mijn dorstig papier bereid mijn hand trillend als espenblad dit is wat was dit is wat komen gaat dit is toekomst en verleden dit is het bittere woord dit is het woord dat een vieze smaak achterlaat kind van taal die doodslaat van taal die elk mysterie terugbrengt tot dierlijke proporties taal die geen duisternis verdraagt geen taal en van geen vergeten willen weten desondanks blind en doof voor alle tekens geen vogels aan de hemel alleen haar verhaal in laat avondlicht fluisterend en wetend dat onze jaren nooit de hare waren