Het Liegend Konijn. Jaargang 9

[p. 154]

Er bestaat een simpeler leven

Symbolisch noch onheilspellend
Zijn de koetsen
Ze zijn leeg
Ik zwaai naar een koetsier
Vroeger waren we bevriend
Toen we bevriend waren wilde ze hersenchirurg worden.

Toen ik bevriend was met mijzelf
Wilde ik mijn moeder worden
Caissière worden zoals mijn moeder
Tijdens de zomervakantie toen ze zeventien was
Na het afsluiten van de kassa las ze moeilijke Franse romans
Haar Noorse scheepshersteller was niet onder de indruk.

Mijn vader is geen Noorse scheepshersteller
Hij repareert niets
Omdat niets kapot gaat
Hij eet te weinig brood om zijn rooster te verslijten
De rooster was een huwelijkscadeau
Mijn moeder nam de rest mee.

Kortstondig was ik gelukkig in een supermarkt
Ik verzorgde de melkflessen
Blonk ze op tot ze niet meer obsceen waren
Er kwam geen toerist de weg vragen
Naar de rozijnen
Noch naar de pleisters.

[p. 155]

 

De koetsen zijn gevuld

 

Met lethargische kinderen zonder mutsen

 

Ze willen thuis zijn

 

Om hun ouders te beschermen

 

Nog 8 rondjes, zegt de barse koetsier

 

Ik zwaai naar hem

 

Hij zwaait niet terug

 

Toen we in het gekkenhuis zaten wilde hij mij vermoorden.