Het Liegend Konijn. Jaargang 9



[pagina 103]
En Het meest hou ik van verzen die met ‘en’ beginnen, omdat het treft dat er nog steeds iets toe te voegen is terwijl behoudsgezinde bergen aan vermindering lijden en dichters onverstoorbaar lettergrepen tellen, niet wetend of die stomme zon nu op- of ondergaat. Ook hou ik veel van verzen die met ‘of’ beginnen. ‘Of’ laat het nec plus ultra toe: er is nog volop keus. Er staat een koortje gore escortgrieten klaar en vijftig jaar getrouwd of niet, je kunt nog weg. Maar één woord wekt mijn algehele walg: ‘behalve’. Meestal betekent behalve nooit. Daar komt dus nooit iets van. Ik blijf je altijd trouw! Behalve! Bah!