Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 18]

Rite

Hij gooide geld en liet zand vallen.
We kenden het ritueel niet,
niet goed genoeg om te weten
of het zo hoorde misschien.
Het leek zo mooi, de leegte
boven de kist gevuld met munten,
maar voldoende was het niet
en zou het nooit zijn.
Hij stond daar en graaide
in zijn zakken, ze waren leeg,
staken even later uit als oren.
Toen knielden we en schepten met twee handen
de aarde op als was het lucht
en hadden we sinds lang niet geademd.