Het Liegend Konijn. Jaargang 8



[pagina 195]
Wat dus heel bepalend is geweest Dat ik droomde dat ik wakker werd in een lichaam dat niemand had verteld, de buik een bolwerk van verzet, niet in te snoeren vel, de borsten monsterlijk gezwollen. Iets met hormonen dat ik niet meer weet, het viel niet in te tomen zo weelderig rond en hoe iemand zei: zo mooi hoe jullie dat allemaal dragen, die hele ravage van echte natuur, zulk authentiek geweld, die buik waarin de hele wereld plaats zou kunnen nemen ja was ik zo vreselijk vrouw als jij nou bent dan zou ik dagen voor de spiegel staan mezelf te bevatten, besef jij dat eigenlijk wel en dat ik me om heb gedraaid, ben gaan lopen om hoekig te worden en sterker en platter van boven, ik werk aan mijn zelfstandigheid, denk geen seconde aan kinderen en zo dol als ik nu ben op bierlucht en bergen rood vlees het is niet te geloven hoe weinig ik mis in mijn eentje, bergen ongestreken overhemden, met al dat haar op mijn gezicht en niet hoeven praten, er komen geen bloemen of beterschapskaarten, ik heb een computer, de deur hou ik dicht -