Het Liegend Konijn. Jaargang 8



[pagina 196]
En toen zei ze Eén keer verleidelijk zijn; één avond heupwiegend slagen in willekeurig welke expeditie op borstkas en driedelig pak af, glas in de hand één keer binnenlopen met adembenemend decolleté en alle hoofden in glanzend showballet dezelfde kant op zien draaien overhemden knoop voor knoop af laten glijden, broeken ontritsen, adem opjagen, éénmaal langs de tafels gaan en gesprekken doen stokken, blikken bevriezen en moe zijn van ogen waarin mijn gezicht, monden waarin mijn naam steeds vooraan, handen waarin ik raak onderverdeeld en daaraan te willen ontsnappen en statig, vertraagd uit het licht, de trap af op naalddunne hakken.