Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 135]

Variatie 5

Hij

er hangen sterren in de wind
de nacht staat open
haar hoofd telt

zoveel vensters dat
het huis ophoudt
en elk wonen zonevreemd
in het lichaam dat brandt

op haar lippen
breekt zij de woorden
aan in een zin van glas

en eet van de tijd
die zij nog heeft

Zij

er hangen woorden in het huis
veel stiltes samen, elk met
zijn eigen mond, zijn lippen

die de mijne kusten
of aarzelden als het licht
dat niet wist hoe aan zoiets
als een dag te beginnen

of hij moest eindigen
nog warm van de kamer
en in zijn hoofd

het donker al
dat ons uitsprak