Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 109]

Vicky Francken

^o Boxtel, 1989

heeft nog geen bundel gepubliceerd.

[p. 110]

Sylvia, Sylvia

De kamer is in perfecte staat. Haar dode
bewoonster ligt in bed al opgebaard.

De handen gevouwen als tooiden ze
de romp in plaats van het hoofd
versierd door verdoving.

Golvende strengen lopen over haar polsen
en bootsen rood haar na. Het laken is een toga
waarin ze haar ledematen verenigt.

Ze is een beeld dat geslaagd is. Gestenigd.
Ze slaat ons lam door haar aanblik, verheft zich
tot kunstmatig wapen, stelt ons ethische vragen.

Ze vermant zichzelf zichtbaar.

Het bed is een kist die zijn inhoud niet uithoudt,
het leest de rug van het lichaam als die van een boek
in de kast en vergewist zich hardop: het is uit.