Het Liegend Konijn. Jaargang 8

[p. 111]

Vasalis' vogel

Ik droomde toen het vrede was al dat er vrede was
waar die nog niet bestond: een witte duif
die zich in cirkels een beroerte vloog -

Met mijn hielen kerfde ik een kruis,
ik was al als de dood, het was alsof
de dood zich in mijn hoofd bevond.

Ik keek omhoog en zag de vrede vliegen.
Ze leek intens tevreden, barstte snel
en hevig los.

In haar val heb ik haar aangekeken.
Ze bleef zo stil, welhaast afwezig,
ik trok haar in twijfel, ze leek wel god.

Nu neem ik haar veren brandend in mijn hand,
verbind haar snavel, zing een psalm.

Ik strooi haar as uit in mijn ogen.
Vrede, wrede feniks, sticht alsof het niets is brand.