Het Liegend Konijn. Jaargang 7



[pagina 110]
Bezoek nr 12 626 Het had nu eenmaal anders kunnen zijn: met zeiloren, hangneus en een bobbelkont, met schrik om de kat en haar korte lont, het gat van de deur. Of in alles te klein. Maar het liep met het hart als met niet gegist brood; het gaat van hongerige hand tot hand, iemand draagt het aan de verkeerde flank, het zinkt zwaar in de maag, speelt voor dood. Als een handelsreiziger van onkunde reist mijn hart de wereld rond, stopt niet aan rood licht, voor kiertuinen, de slaap. In elk land houdt het even halt, leest in de ogen van de moeders het vernieuwde geluk van hun dochters en vraagt of dit anders had kunnen zijn; als bezoek dat voor altijd blijft? Maar het ging nu eenmaal zoals ik ben; zonder teveel ledematen of smeltende zon, met rauw vlees, een bloedhart en een pen.