Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 192]

Lieve dochter

Je hebt echt waar een leuke gozer
aan de hand, en nu nog een huis erbij.

Ik heb geen verbouwingshanden.
Dat weet je heus als geen ander.

Straks heb je kinderen, help.
Maar je moeder kijkt ernaar uit.

De wereld gaat door, ik weet het.
Doch, ik blijf zitten met het lieve

meisje dat mij ademloos aankijkt
als ik haar een verhaaltje voorlees.

En hoe je na mijn nachtzoen
ondeugend je oogjes sloot,

tot ik mijn rug had gedraaid.
Ik kreeg het niet over mijn hart

je eerste fietsje mee te geven
met de tijd, nu weet ik waarom.