Het Liegend Konijn. Jaargang 7

[p. 144]

Twee memo's voor Nora

1

Nu je dood bent zou ik willen dat mijn blinde
geest zich aan de regels hield: nooit overdag
op straat tussen passanten jou mijn naam
laten roepen
of op de bus je in een schim
herkennen. Je nam nooit bussen.
Het hoort niet.

Voor alle zielen zou het beter zijn
als je niet langer van hier was,
noch van gisteren.

Iets wat mijn slaap kent.
Iets van de nacht.

Maar hou me maar 's tegen
als je 's ochtends toekijkt
hoe ik wakker word
en ons niet vreemd vindt.

[p. 145]

2

Blijf niet hangen. De spijsvertering
in ons hoofd maalt je
gestadig fijn. Wij behoeven
die ontheiliging. We wetten
met de ogen dicht
het mes. Wij hakken strak
de strengen door.

Je slaat niet los.
Je gaat niet zweven.

Wij zijn het
die onszelf ontvallen.