Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 89]

Ik zal het uitleggen

De code, zei ik tegen haar wade, waarmee ik je verstond
is, zoals de dauw op de achtergrond van de landschappen
die we zagen als we langs de rivieren reden, verstomd
noch aan het licht getreden. Daarentegen heb ik, zonder

het te weten, gemeden je te mengen in de zaken die je
aangingen, ook al wond je je erover op. En vanzelf trok
de tocht verder onder het oog van de boze. Was de keuze
gevallen? De dauw bleek schittering noch schater maar een

trekker van tranen bij ontbrekend water waar hier toch
voldoende van blijft stromen. Of komen wanneer we
samen in de weide zijn de twee bijeen die we niet waren,

nee zeggen tegen degenen die, zonder elkaar, bewaren
wie we willen worden, en daaromheen brult steeds
de zon, sterft het beest, of het wonder vervult ons?