Het Liegend Konijn. Jaargang 6

[p. 90]

Ik beloof het

Je eindeloze naam duurde & je schoonheid
huurde me. De valsheid trouwde ons & het weer
deinde heerlijk. Let op. Ons lichaam was trekker.
De dag duwde de avond maar de nacht won.

Heb ik op mijn knieën gedacht aan de nieuwe
die me in je laarzen dwong? Ben ik opgevouwen
in je lijfje dat lekker zwelde & zocht ik al hoe
ik je zong? Hitje: shitje, weer geen gouden plaat. Maar

de briljant was de zon die me verkocht aan je tijd.
Je ring hield ik over aan je princesselijke
bereidwil me te belonen met je rijkdom

van verlatenheid & een serie soortgelijke dagen
blijft herhalen wat je toch nooit wou vragen. Maar
ik antwoord dat ik terugkom zodra het te laat is