Het Liegend Konijn. Jaargang 5



[pagina 85]
Het nieuwe gedicht Het ligt in de rede dat alles uit elkaar valt. Niemand zag ooit scherven van de vloer op tafel springen en een kopje vormen waarin de gezellige thee dampt. En niemand verbaast zich erover dat sterren doven, golven breken, lang vergeelde liefdesbrieven uit een hutkoffer ongelezen door een nazaat aan de vlammen worden prijsgegeven, en de as verwaait. Maar ik protesteer. Nu zelfs de taal wordt opgeblazen, men boven de brokstukken een titel plaatst en zegt: ‘Ziezo, dat is nou een Nieuw Gedicht’, nu is het wel genoeg geweest. Wat er ook in de rede ligt, ik doe er niet aan mee. Alleen de redeloze bewaart met reden zijn vlezen geliefde.