Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 67]

Buitengesloten uil

Door een ‘Hoe’ gewekt - langgerekt en maar
herhaald, net geen vraag en net geen klacht -
stond ik op om na te gaan of mijn zoon recht
zat in zijn tegen de nacht verdonkerd bed.
Ik heb geen zoon en heb hem niet met woorden
toegedekt, maar hem toegestaan het huis zacht

te verlaten, me voorgesteld hoe hij onbeducht
gegrepen was toen een klein iets in een klauw
op een duistere tak uiteengereten en rauw opgegeten
werd. ‘Wat is toch dat Hoe?’ vroeg mijn
vrouw die ik blijkbaar had gewekt. ‘Och, een uil,
onhoorbaar in zijn vlucht. Slaap maar. Ik ga
even buiten kijken of ik hem ontdek.’ ‘Gek!’

cf. Richard Wilbur, ‘A Barred Owl’