Het Liegend Konijn. Jaargang 5

[p. 66]

Na school

ging ik alleen het bos in
en klom er niet in bomen,
gooide geen takken, schreeuwde
nooit. Dat nimmer en toch ooit
op gillen rijmende stille
beleef ik weer - denk ik, wanneer
ik droom - in dromen. In dromen,
zei iemand, begint verantwoordelijkheid.
Thuis zat ik rozig te kleuren wat
zo natuurlijk op me had gewacht.
Het heeft kunnen gebeuren.
Waar is mijn groene potlood
gebleven? Elk blad
verscheurd, verfrommeld,
weggesmeten.

cf. Robert Creeley, ‘After School’