Het Liegend Konijn. Jaargang 3

[p. 89]

Luuk Gruwez

Hoe krijg je een hiernamaals vol?

I

Je hebt engelen nodig, doden en goden. Potloden,
calqueerpapier, benevens foto's van gemaltraiteerde
wezen uit een sneeuwrijk weeshuis. Zedenschennis.
Stiefgoden, stiefdoden, stiefserafijnen.

Want het hiernamaals is een stiefsoort heden.
Je hebt piano's nodig, dildo's, poppen, valsheid in
geschrifte. En veel breiwol, speel- en snoepgoed.
Je hebt engelen nodig, doden en goden.

Je hebt geen stilte nodig, nee. Bij elk hiernamaals passen
juist lawines van lawaai. Zaken die ratelen, piepen,
knerpen en kletteren. Je hebt geen kinderen of kikkers
nodig. Zeker geen God. En het minst van al nog: verzen.

[p. 90]

II

Laten wij nadenken over het hiernamaals, mijn vriend.
Is dat nu blauw of groen of bestaat het simpelweg niet?
Bestaat het uit bosbessenjam, rabarberjam of is het
helaas helemaal jamloos? Laat ons nadenken over het

hiernamaals en of daar soms bezwaren of aalmoezen tegen zijn.
Bestaat zo'n hiernamaals uit mosselen met friet? Uit suikerriet?
En kun je het desnoods ook lopend of fietsend bereiken
of is daar gewoonlijk iets buitensporigs voor nodig?

Laten wij hierover nadenken, mijn vriend. Het hierna-
maals is vast iets helemaals, maar ook iets heel banaals.
Voor minder werkt zo'n hiernamaals namelijk niet.
Je loopt of je fietst er van niets naar niets.