Het Liegend Konijn. Jaargang 3(2005)– [tijdschrift] Liegend Konijn, Het– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 66] [p. 66] Nu het oog steeds vertrouwder Nu het oog steeds vertrouwder. Nu het lichaam onteigent. Nu de tijd in zijn oorsprong. Nu de taal zich herhaalt. Nu het naakt in zijn niksie. Nu volmaakt als het nimmer. Nu voldaan als het water. Nu zo hel als het haardvuur. Nu zo duurt niets nog langer. Nu zo hoog als het lager. Nu zo is ook het later. Nu zo wil wat er witwast. Nu zo kil als de kaalslag. Nu zo stil als de schaamte. Nu zo schor als het keelgat. Nu zo rood als de stonde. Nu zo stoned als de kommer. Nu zo kwel als de zomer. Nu zo liefde als lente. Nu zo lam als de leemte. Nu zo streng als het verdict. [pagina 67] [p. 67] Nu zo vlijm als de sabel. Nu zo krom als de wijzer. Nu zo bot als de einder: nu zo nooit meer als nu. Nu zo grijs als de feniks. Nu zo kwik als het zilver. Nu zo blind als de waarheid. Nu zo vals als de jakhals. Nu zo mank als Hephaistos. Nu zo glad als Anubis. Nu zo kinds als het vroeger. Nu zo loens als de tijdgeest. Nu zo moes als de bruinrot. Nu zo louche als goudsier. Nu zo flonkert het gister. Nu zo glinstert het nader. Nu zo blaast men zijn dromen. Nu zo bluft men zijn leugens. Nu zo woont men in wolken. Nu zo ontwaakt de wellust. Nu zo ontaardt de wreedheid. Nu zo slijt men zijn dagen. Nu zo glijdt iets uit handen. [pagina 68] [p. 68] Nu zo barst uit zijn voegen. Nu zo valt het in duigen. Nu zo sluit men de sluizen. Nu zo hapt men naar adem. Nu zo snakt men naar liefde: nu zo nooit meer als nu. Nu zo wet men zijn messen. Nu zo ruikt men zijn kansen. Nu zo snijdt men de huid aan. Nu zo stelpt men zijn wonden. Nu zo voedt men de maden. Nu zo faalt de precisie. Nu zo trilt los het koetswerk. Nu zo roest vast het rader. Nu zo zinkt naar de haaien. Nu zo stikt men de brand. Nu zo kraait naar de haan. Nu zo tergend het heengaan. Nu zo eenzaam het sterven. Nu zo breekt eens de branding. Nu zo eindigt de vuurproef. Nu zo stokt eens het uurwerk. Nu zo dooft eens de waakvlam. [pagina 69] [p. 69] Nu zo hapert de hartspier. Nu zo immer als ooit weer. Nu zo pier als de dood. Nu zo vluchtig als even. Nu zo eens was het leven Nu zo nu was toen ooit weer Nu zo nimmer als nooit meer: nu zo nooit meer als nu... Vorige Volgende