Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 39]

4.

Het leven moest wendbaar zijn als licht.
Daarom draai ik dagelijks
mijn onhemelse lichaam om en om,
vanaf de eerste vroegte
weg van mijn onschilderbaar gewicht.

Na een dag van wentelingen
in zijn groots en leugenachtig heelal
kruip ik krom in bed.
Daar nog draait hij mij nog om en om.

En aan de gapende wastafel al
valt het licht weer aan.
Ik ga in de spreidstand staan,
de stand van zijn zon.

Hij glijdt in zijn baan om mij
en ach, hoe is het licht
weer wendbaar vandaag
in zijn schilderachtige leven.