Het Liegend Konijn. Jaargang 2

[p. 101]

Bode

Uitgestuurd om te berichten
en we wisten: wat reizen moet, wordt uitgebeend
vel zowel als voering.

Nu horen we de bloedstrijd in de bergen
een geluid dat in de verte hijgt.

Zal hij niet kraken?
De twijfel bedekt ons traag, de flanellen
en de rook die van de flanken zijn.

Daar moet hij tegemoet (de pijlen).
Zijn adem zal er staan bedrijven
of zinkt hij plompverloren in de grond?

Misschien dat hij de slag ontsluipt
sluw van beken, gewoon niet door
de pijn geraakt.

We wachten waardeloos bedrogen
in zijn hand, zijn kom, verdroogt de fluister.
Hoor toch wat zijn kreten maken.