Het Liegend Konijn. Jaargang 1

[p. 60]

Verbond met de einder

Ik had ze beet. Ik zegevier.
IJsbloemen staan me extra goed.
Mijn apathie doet me plezier -
of dat er ook maar iets toe doet.

Wie maar één enkel ik bezit
laat leugens varen. Wees gegroet,
mijn stervenskamer, pas gewit.
Dit vraagt geen greintje heldenmoed.

De horizon verorbert bos
en wil zonsondergangig zijn -
dan laat ook hij de dichtkunst los,
waarna ik wegsmelt in zijn lijn.