Het Liegend Konijn. Jaargang 1

[p. 33]

Les briguières

Kun je verdrinken in herinnering aan blauw?
De berg zeilde langs het water,
En jij vroeg een verhaal
Dat over ons zou gaan.

Daar, waar we amper kunnen staan,
Houd daar de dunne draad gevangen
Tussen je bleke poppenvingers.

Spreek met mij
Over het slapend, zwemmend kind
Dat roept naar schimmen op de oever -
‘Ik ben vrij, ik ben vrij’ -

Het roeit ons tot de overkant,
Zijn lichaam is ons bootje,
Je houdt hem dicht tegen je aan.

Toe zeg je,
Bel me. Schrijf me.
Ik raak niet bij
Dat meer vandaan.