Libertinage. Jaargang 6

[p. 173]

[Guus Valleide: gedicht]

Het bijzonderste complex van leed en tongval -
hoor hoe de merels onze liefdes beschimpen
zij zijn de dekbladen van een vreemde trouwbijbel
beschreven in de losse stijl van het zomerlandschap
verlucht met ontroerende nonchalance

een kopje zonder schotel kan ook volkomen zijn
dit beseffen zij al drinkend uit hun hand
hun merelhand voorzichtig als een vioolbouw
ze wetten hun trotse snavel aan eenzaamheid
ze kennen slechts het huwelijk van leed en tongval

Guus Valleide