Libertinage. Jaargang 3

[J. Hanlo: Aan... onbekend]

Aan... onbekend

Je hief een krijsend gekir aan
Alsof het grote feest ging beginnen
Zoals een haan - meisje - een verrukte gier
Een gnoe heel in verwarring
In ieder geval iets wilds
Toen danste je ook weer als iets wilds
Een opgewonden maraboe of hoe er dieren heten
Je stak je achterste naar alle kanten
Maar vooral naar mij
Rukkend en scherp
En in je ogen zat al het niet meer kunnen vergeten
Toch vloog je mij niet aan met een bots
In mijn armen

Want ik zei niet: Kom dan, mijn liefde

J. Hanlo