Leysen-boeck der catholycken daerinne vergadert zyn wt verscheyden boecken veelderhande leysenen himni ende geestelycke liedekens
(1605)–Anoniem Leysen-boeck der catholijcken– Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
V derren loven schoonste soetmondichste
Vreese trect my af, aenmerckende u weerde
Maer want ick wter herten oyt begeerde
V lof te vermeeren, nae mijn wterste macht
Doet hope dat ick dwerck noch aenveerde
Verwerft my doch gratie, dat ict volheerde
Ick betrouwe in u hulpe, niet in mijn cracht
O vrouwe daer deewighe vruecht door lacht
Ende helle door weent, om de glorie
Die de mensche heeft vercregen, door u soete dracht
Salich is den buyt die u heeft voortgebracht
Die inde eeuwicheyt in Gods consistorie
Waert voorsien om te wesen Soons cyborie
Dwelck oock geschiede, ten bequamen tijde
Lof Tempel die d’opperste Bisschop wyde.
Lof tempel vanden wijsten werckman alleene
Ghetimmert, te rechte gecompareert
By Salomons tempel, van Marmoren steene
Van buyten gemaect, en van binnen reene
Metten goude der liefden, wel gestoffeert
Lof Tempel op eenen vasten steen ghefundeert
Lof sancta sanctorum, lof heylige stede
Daer de Arcke Gods in was gelogeert
Lof gouden outaer wel geordineert
Daer dopperste priester, offerhande op dede
Lof stoel der genaden, die ons verwerft vrede
Daer Cherubins vlogels, over waren gereet
Beseliels Arcke seer suyver van snede
Lof purpuren gardijne waer dat oock mede
Het heylich der heyligen wert bedect
Lof sanctuarie, met Cedren ghestrect
V seggende ter eeren, ick dit belijde
Lof Tempel die d’opperste Bisschop wyde.
Lof Tempel in thoochste Ierusalem gestaen
| |
[pagina 75]
| |
Weerdiger dan Salomons Tempel gebleken
Want dien hebben de heydenen te niet gedaen
Maria uwen Tempel, en is noyt vergaen
Sijnde met salvingen s’heylichs geests bestreken
Lof Tempel op wiens outaer onbesweken
Men sonder ophouden vier moest stoken
Waer af dat Wieroock wert ontstoken
En costelijck cruyt, wter Apoteken
d’Welck de Coninck heeft in zijn ruste gheroken
Lof Tempel vanden Propheten, voorsproken
Lof schatcamer waer inne tonser leeren
Het wet-boec bewaert wert, sonder croken
Lof gulden panne daermen inne sach koken
d’Edelste rocxken, dwelc den Heere der Heeren
Gheoffert wert, o vrouwe tot uwer eeren
Roepe ick noch eens met herten blyde
Lof Tempel die dopperste, Bisschop wijde.
Lof costelijc ghesticht, seer wel bewaert
Met stercke poorten, ende hooge mueren
Daer de oogen der heeren, op sien ongespaert
En de heerlijckheyt Gods, in is geopenbaert
Ghelijc in Salomons Tempel, in figueren
Maer u glorie, sal eewelijc dueren
O maechdelijck Tempel al omme beset
Met stercken doorwachters die schilden vueren
Dat geen vyanden u aen en mogen rueren
Lof Tempel van Antiocho noyt besmet
Lof Tempel waer inne stonden nae de wet
Thien gouden candelaers, met haren lichte
Dat zijn u thien duechden, ons lichtende net
Lof Ezechiels poorte, lof weerdich wincket
Oostwaert staende, gesloten dichte
Aensiende u weerde reyn Davids nichte
Ick my te seggen niet en vermijde
| |
[pagina 76]
| |
Lof Tempel die d’opperste Bisschop wijde.
De wijsheyt heeft haer selven een huys geschepen
Dat zijt ghy Maria inder eewicheyt voorsien
Dat ghy in uwen Tempel, sout onvernepen
Sluyten dien de hemelen noyt en begrepen
Tis recht dat wy eertwormen u eere bien
O ons hope, ons leven, o Tempel tot wien
Ons toevlucht is, in alle tribulatie
Plaecht God de werelt, om de sonden die geschien
Met oorloge, dier tijt en wy mitsdien
V Tempel versoecken door contemplatie
En bidden Godt door u, ghy crijcht ons gratie
Coninginne des hemels, Vrouwe der vrouwen
Ist dat ons bestrijt, des vyants tentatie
Ia soo seere dat ons naect desperatie
Vlien wy tot desen Tempel met vol betrouwen
En bidden Godt door u wy zijn behouwen
Seggende hoe seere, die vyant benijde
Lof Tempel die d’opperste Bisschop wijde.
Al is Godt de Heere, oock op ons gestoort
Door onse misdaet, o vrouwe gheduchtich
Roepen wy om hulpe, tot u rechtvoort
Ghy bidt Godt voor ons, en u bede wert verhoort
Sijn wy belast, beswaert, sieck oft suchtich
Oft worden wy voor ons vyanden vluchtich
Oft sluyt Godt den Hemel door ons sondich sneven
Bidden wy tot u, o Tempel doorluchtich
Wy werden gesont, het aertrijck wert vuchtich
Door regen, op dattet ons voetsel mach gheven
En alle ons vyanden, werden verdreven
Want u kint en mach nae schriftuerlijck betuygen
V geen dinck weygeren, o Tempel verheven
Daer de helsche geesten, wt vreesen voor beven
En de Engelen wt liefden de knien voor buygen
| |
[pagina 77]
| |
O maechdelijck moeder die Christus wou suygen
Wy kinderen van Eva roepen te strijde
Lof Tempel die d’opperste Bisschop wijde.
Lof die alle staten, geeft goet exempel
Door u reyn suyver stichtige manieren
Ghy zijt heel schoone sonder vlecke, oft rempel
Dies dagelijcx voor u weerdigen Gods tempel
Staen meer dan ses duysent officieren
In de vierentwintich ouders metten vier dieren
Loven u naest Godt door u kints bevelen
Worpen sy haer croonen, vrouwe goedertieren
Voor uwen stoel, u oock feestelijck vieren
Veel duysent sangers die met luyder kelen
V lof sanc singen, de Herpspeelders spelen
Tot uwen love, d’alder soetste musijcke
En al themelsche heyr, niet om verelen
Looft u ende eewelijck loven selen
So lange als Godt is int hemelsche rijcke
Dus roep ic ooc arm mensch, gemaect van slijcke
Tot u O hoochste gebenedijde
Lof Tempel die d’opperste Bisschop wijde.
Prince.
Lof Princelijc hof, Coninclijcke camere
Daer de Prince der Princen, wt den throone
In daelde, vindende geen stadt bequamere
Onder de vrouwen noyt aengenamere
Godt den Vadere, dan ghy alderschoonste schoone
Dies d’eeuwich woort, in u weerdighe persoone
Vleesch wert, van u alderpuerste bloet
Dus ist recht dat ic u int herte croone
En dat ic mijn ionste int werck ooc thoone
Want door u tot ons vloeyt, der genaden vloet
Ghy hebt Godt getogen door u ootmoet
Dat hy niet langer en wilde, beyen
| |
[pagina 78]
| |
Mensche te worden, O Abigail vroet
Ick bidde u my voor Davids toren behoet
En als mijn ziele naer van hier moet scheyen
So wiltse door uwe bystant geleyen
Dat t’zweert der rechtveerdicheyt haer niet en snijde
Lof Tempel die d’opperste, Bisschop wijde
|
|