't Leven en Bedryf van Clement Marot

Den Spaansen Ambassadeur een Ezel.

OP een tyd dat in 't Hof een Balet soude gedanst worden, gaat den Koning in een venster leggen, op dat niemant door hem het gesigte soude benomen worden. Den Spaanschen Ambassadeur zig omtrent den Koning voegende, begint op 't laatste den Koning so na aan 't Lyf te komen, dat den Koning begint om te sien. Den Klugtigen Marot, en heeft het soo dra niet gesien, of begint alle die daar omtrent

[p. 114]

waren, door syn geroep, en wysen van syn handen, na den Ambassadeur haar oogen te leyden, en roept met luyde stemme: Wie sag ooyt dwaser Esel in Vrankryk? Willende hier mede te kennen geven dat men altyd syn oogen-lust matigen moet; op dat men hem niet tot syne schanden bestraft.