't Leven en Bedryf van Clement Marot

Een Hoef-smit vergelykt hem selven by een Doctor in de Medecyne.

HEt gebuerde na eenige tyt, dat den Konink en syn Edel-lieden in t' samen-spraak raakten van de waardigheit der Doctore in de Medicyne, des Marot dit hoorende, daar op dit te bart bragt, seggende; Sire, in myn geboorte stad was een vermaart Doctor in de medicyne, dese sont syn muyl-Ezel, die niet al te wel te pas was, by een Hoef-smit: door syn kunst by alle Boeren en Wagenaars vermaart, om het Beest (indien het mogelyk was) te genesen: het geen de Smit door syn verstant en naarstigheyd, binnen weynig dagen volkomen volbragt,

[p. 48]

des komt myn Heer den Doctor, om den Smit voor syn kosten en moeite te betalen; dog de Smit wilde niet eenen pennink ontfangen, seggende: Wy zyn van eenderley konst, en sulke lieden betalen elkander, met geslote buersen: hebt gy heden my, morgen heb ik u van doen, als dan d' eene hant d' ander wast, soo zynse alle bey schoon! Door dese en meer andere redenen liet de Doctor sig geseggen, en bekende also dat de Hoef-smits meer onder hun horen getelt te worden; waar by men dan de agtbaarheyt der Doctoren ligtelyk kan afmeten. Hier over begon den Konink en al de Hovelingen dapper te lagchen: versoekende dat hy nog wat vermakelyks soude voortbrengen; en daar op begon hy te verhalen van