Van Alfonsus, Koning van Arragon, en een van syn Dienaren.
GRoot-magtige Majesteit, het is, seide Marot geschiet: dat Alfonsus Konink van Arragon en Napels, op een middag, eer hy aan den dis gink een kostelyken rink van syn vinger trok, om des te beter syn handen te wassen, leggende het Juweel regt voor de Knegt, die doen voor hem oppaste, en geliet sig als of hy daarom niet meer dagt, de Knegt siende dat de Majesteit hem de rink niet weder afvorderde, geloofde dat sy al vergeten was, des hyse voor hem selven eigende, en in syn sak stak. Het gebeurde ontrent een jaar na dese geschiedenis, dat den Konink, bereit om syn handen te wassen en ter dis te gaan, wederom van die selfde Knegt wiert gedient; des hy, merkende dat den ontrouwe gast wederom syn oude gank meende te gaan, zig wat
Auteursrechtvrij