Een Klugtige antwoort van een misdadige aan syn Regter.
DOorlugtige Majesteyt, een klugtigen dief voor het Gerigt gestelt zijnde, betoonde hem soo stout en vryborstig, of hem niet en deerde, en in het midden van zijn makkers stondt; soo haast had hy het oog niet op den Rigter geslagen, of hy seyde: wel lieve man! nooyt heeft eenig Schilder het weesen van Pilatus soo wel
[pagina 41]
[p. 41]
getroffen, als gy hem tegenwoordig gelijkt. Nogtans, seyde de Regter, die op sulke voorvallen dapper geslepen was, behoef ik geen water om mijn handen te wassen: of ik ook schoon sulk een schelm, als gy zijt, ter doot veroordeel. Hier mede, was den Dief de mond gestopt, en Marot begon yet op te halen.
Auteursrechtvrij