't Leven en Bedryf van Clement Marot

Van een Joodt, die ter doodt verwesen was, en syn Broeder voor uyt sondt om de Wyn te koelen.

SIre, een Iode, hebbende zig veel jaren met dievery beholpen, wiert eyndelijk, om zijn behoorlijk loon te ontfangen na de galge geleid, zijnde van twee andere Ioden vergeselschapt, die om hem te troosten, dus uyt-voeren: mijn lieve Broeder og! wat zijt gy tegenwoordig in een gelukkige stond; want eer een uur verlopen is, so sult gy van hier in Abrahams schoot vertrecken, en aldaar d' allergrootste heerlijkheyt beschouwen, uwe ooren sullen gestreelt worden door 't uitmuntenste gesang van veel duisent Choren der Engelen, uwe ziele sal in loutere wellust gekoestert worden. Kort, de grootste heerlijkheyd van dese werelt mag voor geen schaduwe van die, die gy daar besitten sult, geschat worden: daar wort u alrede een Koninklijke maaltijd bereyd. Onderwijl men doende was

[p. 40]

om hem dus te vertroosten, soo waren sy gekomen aan een smallen weg, boven op een passelyke hoogen Berg; invoegen dat men qualijk met zijn drien bezijden elkander voort kon komen. Den verweesen Iood dit merkende, en van dorst byna versmagt, en van ongedult schier rasende geworden zijnde, gaf zijn eenen Broeder sulk een stoot, dat hy, vallende van boven neder, den halsbrak; seggende, met als hy hem den duw gaf; Spoedt u haastig voor uyt, set de wijn wat te verkoelen, en segt dat ik u binnen een uurtjen volgen sal. So haast hadde Marot die niet ge-uyt, of den Konink begon benevens al zijn Adel, hertig te lagchen, en geboodt Clement dat hy nog een tijdt verdrijfje te bort soude brengen; gelijk hy dan ook vaardig dede, en hen vermaakte met