't Leven en Bedryf van Clement Marot

Aardige handelinge van twee ongetroude.

MArot, merkende dat de Majesteyt met zijn klugten vermaakt was, begon na een kleyne verpoosinge een andere geschiedenis te verhalen, seggende: Sire, het is binnen weynig weken hier buyten op 't landt geschiedt, dat seker jongman, wandelende met zijn ondertroude lief, die hy voor reyne maagt aansag, en derhalven haar niet sogt te bedriegen, dus uytvoer: alderliefste, daar leydt yet op mijn hert, dat ik niet verborgen voor u kan houden; maar om, als wy getrout zijn, te vrediger te leven, genootsaakt ben ront uyt te openbaren. Ik heb, vreyer zijnde, nu by dese, en dan by geene Dogter een praatjen gehouden? eyndelijk is het ge-

[p. 27]

schiedt dat ik met een van allen soo wijt van de mensch-wordinge in reden ben gekomen, dat ik daar door een soon, die my moy opgebakert wiert t' huys gesonden, heb overgewonnen? dit kindt is nog in't leven, en wordt op mijne kosten groot gemaakt: soo bidde ik dan, dat gy dit niet qualijk gelieft te nemen. Terstont gaf sy tot antwoort: mijn wel-beminde, gy verheugt, dus doende, my ten alderhoogsten? want nu is 'er gelegentheyt om onse begonne vrientschap vaster te maken, want ik heb over drie jaren, by een goet gesel, een dogtertjen, dat nog leeft, overgewonnen; soo dat we dese twee, te weten, u soon en mijn dogter, ter gelegener tijd aan elkander kunnen huwen; en alsoo, buyten verwijt, en misnoegen, te samen leven konnen. So haast had Clement niet uyt, of de Konink seyde al lagchende: hoerery en dievery konnen, so het schijnt, niet verhoolen blijven.