Lente-bloemtjes geworpen in de schoot van aangename juffers

[p. 39]

[De Min vermeten op sijn kragt]

Stemme: La Gaillarde.

DE Min vermeten op sijn kragt
Braveerde laastmaal al de Goon haar magt,
Hy lagte met het blixem vier,
En Mars sijn dolheyt agt' hy niet een sier.

Hy swetste van sijn glory op,

Hy haalde sijn Triomph soo hoog in top
Dat sy uyt spijt de klene guyt,
En jonge dreven tot haar hemel uyt.

Gebannen vloog hy na de aard,

En toornig sag hy dikmaal hemel waard
Hy swoer hier wraak te nemen af,
Waar op hy vaardig sig vol moed begaf,

[p. 40]

 

(Veragtende sijn pijl en boog)

 

In Cloris over al verwinnend oog,

 

Magtig genoeg om daar van daan

 

De Goden self te doen den oorlog aan.

 

Maar alsoo haast het toornig wigt

 

Gelegert was in Cloris soet gesigt,

 

Soo dagt het noyt meer aan de Goôn,

 

Nog aan den Hemel nog geleden hoon

 

Maar bleev' vernoegt daar altijt met sijn woon.