Leiding. Jaargang 1

[p. 302]

Aan een stervende

Rust rust -:
buiten het venster
ontwijkt u de wereld
met duizenden sterren
stuivend in duister -
Geef u over
aan de groote daling
en voel uw bed
met uw laatste lakens
langzaam zinken
onder den grond.

Rust rust -:
voel hoe de kamer
krimpt tot een graf.
Want al het zware
vergaat tot zwarte
onsterflijke aarde:
die zal uw oogen
uit molmend hoofd
en geblinde wimpers,
in blinkende bloemen
opnieuw doen leven.

ADOLF TER HAGHE.