Leerrijke avonduren voor de jeugd

[p. 85]

Beroemde kinderen.

De Heer tertius te Merseburg in Saxen, bragt in Junij 1808, om zijne leerlingen tot naijver optewekken, een klein kind van 7 Jaren en 10 Maanden mede op de school. Hetzelve luisterde met oplettendheid naar de Grieksche lessen, die men daar gaf, en hierop verzocht de heer Landvoogd, (die dit kind daags te voren bij den Kamerheer von Seckendorf had leeren kennen, en aldaar deszelfs kundigheden in tegenwoordigheid van verscheidene aanzienlijke lieden beproefd had) dat het verder in den onderhanden zijnde schrijver zoude voortgaan. Tot verbazing aller leerlingen las en vertaalde het kind aanstond[s] het stuk, hetwelk men behandelde, uit den Griekschen Geschiedschrijver Plutarchus, en beantwoordde verscheidene Analijtische vragen, tot algemeen genoegen. Thans gaf men hem Julius Cesar, en hij vertaalde van daar, waar de scholieren gebleven waren, verder voort.

[p. 86]

Ook bij deze les werd het kind in de Analijsis onderzocht, en stond de proef zeer goed door. Vervolgens vertaalde het uit een Italiaansch boek, daartoe door den heer tertius medegebragt, en sprak met zijnen vader in die taal. Vermits men geen Fransch boek bij de hand had, sprak de heer tertius fransch met het kind, en het antwoordde even zoo vlug, als of dat zijne moedertaal geweest ware. Eindelijk zag het aan de muur eene kaart van Oud-Griekenland, en verzocht de vrijheid om die kaart intezien. Thans sprak het over de voornaamste steden en landen van Griekenland en van verscheidene der aldaar gebloeid hebbende groote mannen. Toen men op Sinope te spreken kwam, zeide het kind aanstonds: dat ligt hier niet; die stad moeten wij ginds (wijzende op eene andere oude kaart aan eene andere muur) aan de zwarte zee zoeken. De leerlingen droegen het kind derwaarts, het toonde hun oogenblikkelijk de stad Sinope, en begon van diogenes te verhalen. Nog voerde het verscheidene oude namen van steden en landen aan, benevens de tegenwoordige bena-

[p. 87]

mingen, en rekende, tot slot, eenige voorbeelden der regel van drieën uit het hoofd.

De hoofdzaak van dit alles is de krachtige gezondheid, levendigheid, de kinderlijke geest en bescheidenheid van dit kind, hetwelk geheel niet schijnt te weten, hoe zeer het de algemeene bewondering opwekt. Zijn Vader is de Predikant Karel witte, te Lechau, bij Halle, die reeds bekend is in het vak van opvoeding, doch zich al te weinig uitlaat over de geheel bijzondere wijze, waarop hij dit zonderling kind zoo verre gebragt heeft.