van Joke van Leeuwen heel sterk overkomen door een duidelijke eigenheid. Sterk is ook de technische uitvoering: de boekjes zijn gekartonneerd en hebben twee afgeronde hoeken. Hoewel beslist niet storend blijft toch de vraag naar de zin hiervan. Mensen van zes scheuren toch geen boeken?
Behalve beren, muizen, varkens en olifanten zien we ook heel veel krokodillen en draken in kinderboeken. Jeanne Willis schreef en Susan Varley tekende het geestige Ook draken moeten slapen (Lemniscaat, ƒ 19,90). In het donkere bos is een grot in de rotsen en daarin woont Mama Draak met haar drakekind Daan. Als het 's avonds bedtijd is, blijkt Daan een bekend probleem te hebben: ‘Ik ga niet, ik wil niet, ik ben veel te bang! Ik kan toch niet slapen, de nacht duurt zo lang. (...) Er kruipen 's nachts kinderen onder mijn bed. Als ik bijna in slaap ben, dan komen ze net. Ze willen me pakken, ze nemen me mee!’ Het eind van het liedje is dat het draakje onder zijn bed gaat slapen. Maar dan komt er een verdwaald jongetje langs, dat op het bed gaat liggen... Droom of werkelijkheid? Kinderangsten met betrekking tot het slapen gaan worden heerlijk omgedraaid, bange draken helpen bange kinderen, en al doet het rijm van de tekst soms wat geforceerd aan, de humor van dit verhaal lijdt er niet onder. Maar het prentenboek moet het toch vooral hebben van de sterke (typisch Engelse) illustraties van Susan Varley. Zij weet met haar fijne kraspennetje en waterverf een heel sympathiek draakje te creëren in een heel herkenbare want menselijke omgeving. Grappig detail is het maximonster-speelgoed-dier(Sendak-revival door de opera?) dat mee aan tafel en mee naar bed gaat. Iets voor belezen kleuters om over na te denken.
Aan de lange rij historische, beroemde en geliefde boekenberen kan er weer een worden toegevoegd. Kummeling, een heerlijke beer uit Japan. Chizuko Kuratomi beschreef zijn avonturen, Kozo Kakimoto portretteerde hem, en Willem Wilmink vertaalde de avonturen uit het Engels voor uitgeverij Bekadidact (ƒ 19,90): Kummeling gaat uit eten. In het Buitenland kan Kummeling de dieren niet goed verstaan, maar als de konijnen hem in een mooi huis mee naar binnen nemen, laat hij zich het eten daar goed smaken. Uit vriendelijkheid eet hij alles op wat de konijnen in rode jassen hem aanbieden. Maar als hij dan toch weg wil gaan ontstaat er consternatie. Er wordt getelefoneerd en Kummeling wordt meegenomen door andere konijnen, in uniform. In de cel meent Kummeling nog dat hij in een hotel slaapt, en als hij dwangarbeid moet verrichten in de moestuin vindt hij dat heerlijk want hij is dol op tuinieren. Na zijn vrijlating neemt hij een zak groenten mee, en die brengt hij uit vriendelijkheid naar de konijnen. Een lief verhaal over een wel zeer argeloze beer, die in het andere deel, Kummeling en de boeven, per ongeluk de dieven helpt met stelen, vervolgens het gestolene opknapt en diezelfde nacht nog terugbrengt. Beide verhalen vertonen het zelfde concept: argeloze beer raakt in de problemen, redt er zich door zijn goeiïgheid weer uit, zonder te snappen hoe het echt zat. De verrassende illustraties zijn buitengewoon sterk van kleur en vertonen een verwantschap met de vrije beeldende kunst. De illustrator is duidelijk een echte schilder, met een coloriet dat soms aan Bonnard doet denken, gekoppeld aan een sterk gevoel voor vormgeving. Jammer dat de uitgever tevens een titelpagina van de eerste pagina heeft gemaakt en het zelfde doet met de laatste pagina van dit boek.
Mensen uit verre, warme streken zeggen soms gefascineerd te zijn door de duidelijke wisselingen van seizoenen die wij in Europa kennen. Voor grote peuters is er een nieuw kijkboekje van Dick Bruna, Lente, zomer, herfst, winter (De Harmonie, ƒ 6,50), waarin hij - met meer wit en minder kleur dan gewoonlijk - eigenschappen uit die jaargetijden toont.
Geen bespreking, slechts een signalering, want de blik is vooral gericht op een ander seizoenenprentenboek, namelijk De ballade van de vier seizoenen van Mischa Damjan en Dusan Kallay (Casterman, ƒ 19,90). Een heel poëtisch sprookjesachtig verhaal over de Maand December die wat onvrede heeft met de manier waarop de mensen tegenwoordig in die maand leven. Als de Grote Wind langs komt vertelt die hem over de andere seizoenen en wat daarin allemaal gebeurt. Nieuwsgierig geworden gaat December op bezoek bij Maart, Juni en Oktober. December geniet het hele jaar van alle sterke eigenschappen van ieder seizoen, om uiteindelijk weer blij en positief zijn eigen kersttijd in te gaan. Dit zuivere, wat ouderwets aandoende verhaal werd door Kallay uitstekend aangevoeld. En hij voegde er met zijn fascinerende, haast magisch-realistische tekeningen in subtiele kleuren een extra dimensie aan toe. Door deze wat melancholieke en interessant gecomponeerde tekeningen is dit stille verhaal toch tot een opvallend prentenboek geworden. En dat ondanks een afschuwelijke belettering op het omslag, en een volkomen niet passend lettertype!
Hoewel het nieuwe prentenboekjaar ook al weer begonnen is, ligt er nog een stapel onbesproken boeken uit 1986. Boeken over lawine's en een sneeuwstorm dreigen te smelten, boeken van bekende auteurs en tekenaars willen weer in het zonnetje gezet worden, maar vielen wat tegen en moeten nog besproken worden, en boeken die betrekking hebben op een televisieserie en een tekenfilm willen ook al in de A-kast. Goede voornemens - grote opruiming - zijn er; de ruimte blijft beperkt. Soms lijkt een kwantitatieve bouwstop in prentenboekenland geen gek idee, want er rolt ook heel veel rommel van de drukpers!